Historia Magistra Vitae

Po 1466r. ożywiła się polityka polska w Europie Środkowej, przybrała charakter polityki dynastycznej. Od końca XV w. pod panowaniem Jagiellonów znalazły się: Polska, Litwa, Czechy i Węgry. Jagiellonowie zdobyli czołową pozycję w Europie Środkowej, starali się skutecznie zwalczać rywalizującą z nimi dynastię Habsburgów. Był to jednak sukces krótkotrwały, ponieważ ani Władysław, ani jego syn Ludwik nie zdobyli silnej pozycji w Czechach i na Węgrzech. Przed każdym z państw gdzie panowali Jagiellonowie stały odrębne problemy w zakresie polityki zewnętrznej. Państwa te dzieliły także sprzeczne interesy. W większości państw postępowało ograniczenie władzy królewskiej na rzecz Sejmu. W ten sposób, przez Sejm szlachta decydowała o skarbie państwa, co odbijało się na możliwości samodzielnej polityki zewnętrznej przez władcę. Państwa rządzone przez Jagiellonów nękane problemami wewnętrznymi i mające różne interesy w polityce zewnętrznej nie zdołały zebrać sił do zahamowania ekspansji tureckiej.